ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 29/11/01 – 2/12/01

ΑΠΟΦΑΣΗ

Η ένταξη της χώρας μας στην ΟΝΕ αποτέλεσε μια μεγάλη εθνική επιτυχία η οποία, σε μεγάλο βαθμό, βασίστηκε στις θυσίες του Ελληνικού λαού.

Υπογραμμίζουμε με έμφαση ότι οι αιρετοί της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στηρίξαμε έμπρακτα την προσπάθεια του προγράμματος σύγκλισης αφού στην περίοδο αυτή υπήρξε :

· περικοπή συγκεκριμένων πόρων της Αυτοδιοίκησης, τέλη κυκλοφορίας , για έξι (6) χρόνια.

· ουσιαστική μετάθεση της χρηματοδότησης του 50% του προγράμματος στήριξης του ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ (ΕΠΤΑ) κατά δύο χρόνια.

Η «επόμενη μέρα» βρίσκει τόσο τη χώρα όσο και το θεσμό της Αυτοδιοίκησης μπροστά σε μεγάλες προκλήσεις αλλά και σε σοβαρά διαρθρωτικά προβλήματα

Προκλήσεις, δυνατότητες και προβλήματα συμπυκνώνονται στο στόχο της πραγματικής σύγκλισης.

Η σύγκλιση μας με την Ευρωπαϊκή πραγματικότητα στα ζητήματα Αυτοδιοίκησης, Αποκέντρωσης και Ανάπτυξης αποτελεί το κεντρικό μας στόχο.

Δηλώνουμε την απόφαση μας να αγωνιστούμε για να κατοχυρώσουμε και να επιταχύνουμε αυτή την εξέλιξη

· με την επιτάχυνση των αναγκαίων θεσμικών αλλαγών που καλύπτουν το αντίστοιχο «έλλειμμα»

· με την ανάδειξη της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης σε στόχο υψίστης εθνικής προτεραιότητας

· με την απαίτηση για το ξεπέρασμα των προβλημάτων που ταλανίζουν σήμερα το θεσμό της Αυτοδιοίκησης

Θεσμικές Μεταρρυθμίσεις

Με βάση την πρόσφατη συνταγματική αναθεώρηση πρέπει να χαράξουμε τον Ελληνικό δρόμο για τη σύγκλιση με τη δρομολόγηση τριών μεγάλων τομών.

· Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση

· Αυτοδιοίκηση Μητροπολιτικών Περιοχών

· Οικονομική αυτοτέλεια με φορολογική αποκέντρωση

Μας βρίσκει σύμφωνους η πρόταση του ΥΠ.ΕΣ.Δ.Δ.Α. για εθνικό διάλογο με αντικείμενο τις τρεις θεσμικές αλλαγές.

Τονίζουμε ότι η οριοθέτηση των θεσμικών μεταρρυθμίσεων επιβάλλεται να προκύψει από τη διαδικασία για τη Χάρτα της Ελληνικής Αυτοδιοίκησης.

Εν όψει του διαλόγου για τη Χάρτα το Συνέδριο μας προτείνει:

Την άρση των επιφυλάξεων που συνοδεύουν την κύρωση του Ευρωπαϊκού Χάρτη της Τοπικής Αυτονομίας(αρθρ.5,7 παρ.2,8 παρ.2 και 10 παρ.2 του ν.1850/1989),ως περιττών πλέον, και τη διαμόρφωση ενός νέου νομοθετικού πλαισίου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, που πρέπει ιδίως να περιλαμβάνει:

1. Την οριοθέτηση της φύσης και του ρόλου της Τ.Α. αφ’ ενός ως ιδιαίτερης , διακριτής και αυτοτελούς συνιστώσας της διοικητικής δομής και αφ’ ετέρου ως θεμελιώδους στοιχείου της δημοκρατικής νομιμοποίησης του σύγχρονου ελληνικού κράτους.

2. Την καταστάλαξη των συγκεκριμένων οργανισμών που θα εξειδικεύσουν τον πρώτο και δεύτερο βαθμό, σύμφωνα με το νέο σύνταγμα με απαραίτητο τον συνυπολογισμό των Ευρωπαϊκών δεδομένων και εξελίξεων, καθιερώνοντας την αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση

3. Τη συγκεκριμενοποίηση του τεκμηρίου αρμοδιότητας για την διοίκηση των τοπικών υποθέσεων και παράλληλα την πρόσφορη κατανομή αρμοδιοτήτων μεταξύ των επιμέρους Ο.Τ.Α. που θα επιλεγούν για την υποστασιοποίηση των δύο βαθμών.

4. Την απτή εξειδίκευση της διοικητικής αυτοτέλειας των Ο.Τ.Α., με ιδιαίτερη έμφαση:

– στην εμβάθυνση και ουσιαστικοποίηση της τοπικής δημοκρατίας

– στην αποσαφήνιση της σχέσης των Ο.Τ.Α. με τα κεντρικά και περιφερειακά

κρατικά όργανα και

– στην αποκατάσταση ενός συστήματος πληροφόρησης, υποστήριξης και ελέγχων που θα εξουδετερώνουν τις

όποιες ανεπιθύμητες λειτουργίες των Ο.Τ.Α

5. Την απτή εξειδίκευση της οικονομικής αυτοτέλειας των Ο.Τ.Α., με ιδιαίτερη έμφαση:

– στην διασφάλιση των κρατικών επιχορηγήσεων μέσω των Κεντρικών Αυτοτελών Πόρων και στη μέγιστη δυνατή καθιέρωση νέων ιδίων πόρων με την τοπική φορολογία που θα μπορεί να επιβάλλει η Αυτοδιοίκηση ανάλογα με τις τοπικές ιδιαιτερότητες και ανάγκες με μεταρρύθμιση και αναδιανομή φορολογικών πόρων και όχι με πρόσθετη φορολογική επιβάρυνση των πολιτών

– στην οργάνωση αποτελεσματικών εγγυήσεων διαφάνειας και

– στην ενεργότερη συμμετοχή της Τ.Α. στον οικονομικό προγραμματισμό και στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας

Ισόρροπη Περιφερειακή Ανάπτυξη

Η υπερσυγκέντρωση πληθυσμού πλούτου και δύναμης σ’ έναν τόπο συνιστά ένα μοντέλο μη αποδεκτό.

Το μοντέλο ανάπτυξης με τις έντονες περιφερειακές και ενδοπεριφερειακές ανισότητες αποτελεί το σοβαρότερο αναπτυξιακό πρόβλημα της χώρας με βαθύτατα πολιτικές προεκτάσεις.

Η Ισόρροπη Περιφερειακή Ανάπτυξη αποτελεί εθνική ανάγκη.

Απευθυνόμαστε στην κυβέρνηση και στα κόμματα πρωτίστως όμως στους Ελληνες πολίτες και δηλώνουμε πως :

Μαζί με τον αγώνα για την πρόοδο της κοινωνίας μας

Μαζί με την προσπάθεια για τη διαρκή βελτίωση των παρεχομένων από τους ΟΤΑ υπηρεσιών

Μαζί με τη συμμετοχή μας στην εθνική προσπάθεια για σύγχρονη και ισχυρή Ελλάδα

Δεσμευόμαστε να αναδείξουμε το ζήτημα της ισόρροπης περιφερειακής ανάπτυξης σε σύγχρονη προτεραιότητα της χώρας με συγκεκριμένες πρωτοβουλίες.

Κύριοι άξονες των πρωτοβουλιών μας είναι :

– Η Αποκέντρωση οικονομικών δραστηριοτήτων

– Η Επιτελική λειτουργία του κράτους

– Η Εξισορρόπηση ανισοτήτων με διαρκή διαδικασία αναδιανομής

Τα σημερινά προβλήματα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

Οι θέσεις μας για τα προβλήματα του θεσμού αποτυπώνονται στις αποφάσεις των τριών Συνεδρίων(Ρόδος – Χαλκιδική – Κως) που ισχύουν στο ακέραιο.

Θέλουμε με κατηγορηματικότητα να δηλώσουμε ότι με ευθύνη της κυβέρνησης δεν αντιμετωπίστηκε η πλειοψηφία των θέσεών μας που θα επιλύουν μια σειρά σημαντικών προβλημάτων που απασχολούν σήμερα την Αυτοδιοίκηση.

Θεωρούμε ελάχιστη προϋπόθεση συμμετοχής μας στον εθνικό διάλογο την άμεση αντιμετώπιση των πιο κάτω ζητημάτων.

1.Την απόδοση του συνόλου των παρακρατηθέντων ποσών σε όλη τη διάρκεια εφαρμογής του Ν.1828/89 με ορίζοντα το 2006, σε συνδυασμό με τις επενδυτικές δραστηριότητες και ανάγκες των Δήμων ή Κοινοτήτων .

2.Την άμεση απόδοση το 2002 ποσού 200 δισ. επιπλέον των αναγραφομένων στον προϋπολογισμό, έναντι της συνολικής οφειλής προς την Τ.Α.

3.Την άμεση έναρξη της διαδικασίας για την ένταξη και υλοποίηση των έργων από το υπόλοιπο 50% του ΕΠΤΑ.

4.Τη διασφάλιση της συμμετοχής του συνόλου των Ο.Τ.Α. στο Γ’ΚΠΣ με σειρά υποστηρικτικών προς την Τ.Α. ενεργειών, με αλλαγές στο θεσμικό πλαίσιο που θα διευκολύνουν αυτή τη συμμετοχή.

5.Την άμεση λύση του προβλήματος σχετικά με το « πριμ παραγωγικότητας », με την επιβάρυνση του κρατικού προϋπολογισμού για το σύνολο του απαιτούμενου ποσού.

6.Την αποφασιστική εκ μέρους των ΟΤΑ, διεκδίκηση ουσιαστικού ρόλου στην προετοιμασία των Ολυμπιακών αγώνων.

Τέλος απαιτούμε τη συστηματικότερη στήριξη των Καποδιστριακών Δήμων τόσο με πόρους και στελέχη όσο και με τη στήριξη των διαδημοτικών συνεργασιών.

Απευθύνουμε

ανοιχτή πρόσκληση στους πολίτες στον αγώνα

για μια χώρα σύγχρονη και ισχυρή

για μια κοινωνία συνοχής και αλληλεγγύης

για τους θεσμούς και την κοινωνία των πολιτών